Advanced Imaging
Verreweg de meeste kreupelheden kunnen worden gediagnostiseerd met een klinisch, röntgenologisch en echografisch onderzoek. Grofweg kunnen we met een röntgenfoto de botten in beeld brengen, terwijl de echo meer geschikt is voor weke delen. Dat zijn spieren, pezen banden. Echografisch onderzoek van gewrichten is ook heel nuttig gebleken. Soms komen deze technieken te kort in de diagnostiek. Dit kan omdat de techniek het niet toelaat, of omdat de beschadigde weefsels te diep liggen.
Als met röntgen en echo geen diagnose gesteld kan worden, kunnen we uitwijken naar advanced imaging, een verzamelnaam voor verschillende andere technieken:
Scintigrafie of botscan
De scintigrafie meet het botmetabolisme. Dat gebeurt door een radioactieve vloeistof bij het paard in te spuiten. Dit middel bindt zich aan het bot, maar komt ook weer vrij. In de tijd dat het in het lichaam van het paard aanwezig is, komt straling vrij en die kunnen we meten. Waar het bot het meest actief is, zal meer straling gemeten kunnen worden. Het mooie aan deze techniek is dat je het hele paard kunt onderzoeken; je hoeft dus niet zeker te weten waar de pijn vandaan komt. Het nadeel is dat het geen diagnose geeft, slechts een indicatie van waar we verder moeten zoeken, alhoewel de techniek de laatste jaren veel beter is geworden. Een ander nadeel is dat het onderzoek meerdere dagen in beslag neemt. Omwille van de radioactiviteit, moet het paard 1 dag extra op de kliniek blijven staan.
De kosten van een dergelijk onderzoek zijn ongeveer 1200 euro en kan op enkele locaties in Nederland worden uitgevoerd.
MRI
Steeds meer klinieken in Nederland beschikken over een MRI. Met een MRI kan een klein deel van een paard tot in detail in beeld worden gebracht. Hij maakt als het ware plakjes van 3mm waardoor alle weefsels te zien zijn. MRI kan een waardevolle aanvulling zijn op echo of röntgen omdat ook moeilijk bereikbare weefsel onderzocht kunnen worden. Denk bijvoorbeeld aan weke delen diep in de hoef, of botten en ligamenten in de kogel, knie of sprong.
MRI is een gangbare techniek die steeds meer wordt toegepast. De kosten zijn afhankelijk van het centrum ongeveer 1200 euro. In tegenstelling tot de scintigrafie, kunnen we hier vaak wel een gedetailleerde diagnose mee stellen, maar is het te onderzoeken deel van het paard klein. We moeten dus zeker weten waar de pijn vandaan komt.
De meeste MRI’s in Nederland zijn ontwikkeld voor het staande paard. Dat wil zeggen dat het paard niet onder narcose hoeft, maar dat het onderzoek ook gelimiteerd is in wat onderzocht kan worden. Veel hoger dan voorknie of sprong is niet haalbaar bij het staande paard. Bij een liggende MRI kan de knie (achterbeen) in sommige centra wel onderzocht worden.
CT
CT is een samenstelling van heel veel röntgenfoto’s van het paard. De resolutie van CT is veel hoger dan die van MRI. Doormiddel van contrastvloeistof, kunnen we niet alleen de botten in beeld brengen, maar ook de weke delen. We kunnen met de CT ook maar een klein gedeelte van het paard in beeld brengen.
Het nadeel van CT ten opzichte van MRI is dat CT vooralsnog onder algehele anesthesie moet gebeuren. Er is wel een staande CT in ontwikkeling, maar de kwaliteit daarvan laat nog te wensen over. Uitzondering is de staande CT aan de faculteit van Utrecht. Hier kan het hoofd en een deel van de hals worden onderzocht.
Advanced imaging wordt steeds belangrijker in de diagnostiek bij paarden. Diagnoses die eerder niet gesteld konden worden, kunnen we nu in detail in beeld brengen. Over het algemeen zijn het vrij kostbare technieken, maar mits correct toegepast, levert het wel een belangrijke meerwaarde voor het onderzoek.
In de bus beschikken we alleen over een röntgen en echo. Voor aanvullende diagnostiek wijken we uit naar klinieken die wel hierover beschikken.