Lokale behandelingen kunnen de kans op herstel en terugkeer in de sport veel groter maken. Zo kunnen we veel leed besparen.
Steeds vaker worden paarden behandeld voor orthopedische blessures. Bij mijn afstuderen in 2009 was het standaard een kreupel paard eerst 6 weken rust te geven, stappen aan de hand en boxrust. Indien het paard nog niet rad liep, was uitgebreid kreupelheidsonderzoek aanbevolen.
De diergeneeskunde is hier gelukkig wat op teruggekomen. Niet elke kreupelheid wordt beter van rust, en belangrijker nog is dat zeker bij peesblessures er vaak veel winst te behalen valt in de acute fase, dat wil zeggen, de eerste 10 dagen na aanvang van kreueplheid.
Een “gat” in een pees injecteren we met PrP of andere middelen ter ondersteuning van genezing en verbetering van de kwaliteit van het weefsel. Ook lasertherapie of shockwave zijn mogelijke behandelmethoden. Hoe eerder je een diagnose hebt, hoe eerder je de juiste therapie kan instellen. Bij onvoldoende resultaat kan het nodig zijn een therapie bij te stellen of te optimaliseren. Als het weefsel er stabiel uitziet, kan de belasting rustig en met beleid worden opgevoerd. Zeker bij paarden die na een rustperiode wat fris zijn, is het aan te raden zo vroeg mogelijk te beginnen met belasten.
Paarden met hals of rugproblematiek behandelen we vaak lokaal met een echobegeleide injectie in een gewicht. Klinisch lokaliseren we de pijn, maar echografisch kunnen we heel precies zien welk gewricht is aangetast. We kunnen een naald met behulp van de echo precies op de zere plek leggen. Zo hoeven we veel minder medicatie te injecteren en toch goed resultaat behalen. Deze problemen worden over het algemeen niet beter van stilstaan. Mobilisatie en spieropbouw zijn essentieel bij het revalideren van gewrichtsproblemen. Al met al is het diagnostiseren en revalideren van een kreupel paard maatwerk en het succes hiervan moet goed worden beoordeeld, bij onvoldoende resultaat moeten de puntjes op de i worden gezet.